Sevr Dağı, Peygamber Efendimiz ile Hz. Ebubekir’in Mekke’den Medine’ye hicret ederlerken gizlendikleri mağaranın bulunduğu dağdır. Konum itibariye Mekke’nin güneyinde Kâbe’ye yaklaşık 4 km. uzaklıkta bulunmaktadır. Bu dağın yüksekliği 500 m. civarındadır.
Mekke müşrikleri Dârün’n-Nedve’de toplanarak Hz. Peygamber’i öldürme kararı alınca Sevgili Peygamberimiz, arkadaşı Hz. Ebubekir ile birlikte hicret için gece vakti yola çıkmışlardır. Müşriklerin kendilerini takip edeceklerini bildikleri için şehrin Medine’ye bakan kuzeyine doğru değil güneye doğru hareket etmişleridir. Allah Resulü ile Hz. Ebubekir bu kutlu yolculukta Sevr dağına çıkmışlar ve üç gece burada kalmışlardır.
Hz. Peygamber kendi yatağına da Hz. Ali’yi yatırarak müşriklerin durumu fark etmesini geciktirmişti. Mekkeli müşrikler Hz. Peygamber’i öldürmek için evine baskın yaptıklarında onun yatağında Hz. Ali’yi buldular. Onun Mekke’den gizlice ayrıldığını anlayıp peşine düştüler.
Hz. Peygamber, hicret arkadaşı ile bu dağa çıkınca mağaraya önce Hz. Ebu Bekir girmiş ve zararlı bir şey olup olmadığına bakmış, sonra da Peygamber Efendimiz girmiştir. Burada kaldıkları sürece Hz. Ebu Bekr’in kölesi Amr İbn Füheyre o yöne doğru koyunları sürerek, izlerini kaybettirmiştir. Müşriklerin onlardan ümidini kesilince Hz. Peygamber ve yol arkadaşı gizlendikleri mağaradan çıkarak Abdullah b. Üreykit kılavuzluğunda Kızıl Deniz sahil yolunu tutmuşlar ve Medine’ye ulaşmışlardır.
Bu olay Kur’an-ı Kerim’de şöyle anlatılmaktadır: “Siz o Resul’e yardım etmeseniz de Allah ona yardım eder. Hani o kâfirler, onu Mekke’den çıkardıkları vakit sadece iki kişiden biri iken, (Hz. Muhammed ve Ebu Bekir) ikisi de mağarada bulundukları sırada arkadaşına: Üzülme, Allah bizimle beraberdir diyordu. Allah onun kalbine sükûnet ve kuvvet indirmişti ve onu sizin bilmediğiniz ve göremediğiniz askerler ile de desteklemişti…” (Tevbe 40)
Hz. Ebubekir mağarada kalırken yaşadıklarını şöyle anlatır: “Hz. Peygamber ile mağarada iken, müşrikler bize o kadar yaklaştılar ki biz onları görüyor ve seslerini işitiyorduk. Ben O’na zarar verirler diye çok korktum ve “Ya Resulullah eğilip baksalar bizi görecekler” dedim. Bunun üzerine Resulullah şöyle buyurdu: “Sen burada yalnızca ikimizin olduğunu mu zannediyorsun, Allah (c.c.)’da bizimle beraberdir” buyurmuştur.
